Noël
De Fransen zijn er graag vroeg bij. Waarbij? Bij kerst, Noël dus. Vanaf zo’n beetje half november beginnen de kerstversieringen zichtbaar te worden en begin december heeft elk dorp flink uitgepakt. De Fransen houden van veel, kleurrijk, glitters en flikkerende lampjes. Minimalisme is aan hen niet besteed. Less is more, kennen ze niet. Elk zichzelf serieus nemend dorp of gehucht organiseert ook een kerstmarkt. Met kraampjes vol zelfgemaakte spulletjes, een bezoek van de kerstman en altijd iets lekkers te eten.
Ach ja, eten in Frankrijk. Altijd al een bron van geluk, maar met kerst al helemaal. Liefst twee keer: op kerstavond (Le Réveillon de Noël) en eerste kerstdag nog eens uitgebreid bij de lunch. Tweede kerstdag doen ze niet aan.
En het mag iets kosten. In de supermarkten verschijnen de kerst gerelateerde producten. Meters en meters chocolade. Cadeauboxen om mee te nemen als je op kerstbezoek gaat. De hoeveelheden zijn onvoorstelbaar. Ik begrijp werkelijk niet waar al die chocolade in gaat. Misschien is de houdbaarheidsdatum zo rekbaar dat het een volgend jaar opnieuw op de proppen komt.
In Nederland is de foie gras in de ban gedaan. Zo ver zijn de Fransen nog niet en dus wordt het altijd al aanwezige assortiment nog verder uitgebreid. Voor op een (meestal slap) toastje bij de borrel. Die bestaat vaak uit (dure) flessen champagne. Geen goedkope bubbels, Cava of Proscecco, met kerst wordt de Veuve Cliquot, Dom Perignon of Moët et Chandon opengetrokken. Opvallend: heel veel prachtige ogende kant-en-klare amuses. Blijkbaar houden ook de Fransen van gemak
Verder zie ik vitrines vol gerookte zalm en de eendenborst is ook niet aan te slepen. De kaasafdeling is nog rijker gevuld dan anders. Ook de visafdeling doet z’n best, veel coquilles St Jacques en garnalen in alle soorten en maten. Men mag graag een stukje wild met kerst verorberen. Daar moet je overigens heel goed naar zoeken in de winkels. De meeste Fransen schieten hun wild zelf of kennen wel een jager die dat doet. En dan wat haricots verts erbij, met kastanjes voor de feestelijkheid.
Een mij zeer sympathiek verschijnsel zijn de oesterkraampjes. Ineens verschijnen ze op de hoeken van de straat, in de supermarkt en op de gewone markten. Te vergelijken met onze Nederlandse oliebollenkramen. Ik word altijd een beetje misselijk van de geur van oliebollen. Bij oesters heb ik daar geen last van. We zitten hier ook maar zo’n anderhalf uur van de baai van Arcachon, hofleverancier van oesters en dus super verse aanvoer.
Een dessert wordt vaak gehaald bij de patisserie. Er is geen reden om daar thuis nog energie in te steken, wanneer daar de prachtigste creaties gemaakt en verkocht worden. Traditiegetrouw wordt het toetje vaak een bûche de Noël. Een boomstammetje bestaande uit gevulde en opgerolde cake, bedekt met chocolade. Ik heb me laten vertellen dat dit stammetje vroeger een echte boomstam was die men probeerde zo lang mogelijk brandend te houden omdat dat voorspoed zou brengen.
Allez, laten wij bevoorrechten in Frankrijk, ruim genieten van al het heerlijks dat er in donkere dagen te krijgen is. Bon appétit et bonnes fêtes!
Luistertip: “Petit Papa Noël” van Tino Rossi, een kerst evergreen die in vele versies te beluisteren valt op YouTube
This is our own website with the best price. Click here for our accommodations or ask us your question. Or read on with De Périphérique , Klein, Frans geluk or go to the overview of all articles.